روزنامه‌نگاران به طور سنتی در تلویزیون و فیلم بریتانیا با دقت و یا حتی مهربانی نشان داده نمی‌شوند.
خبرنگاران Walford Gazette که در Eastenders ظاهر می شوند معمولاً شیطانی و بی رحم هستند.
ارائه گزارشگران در ایالات متحده، مانند The Morning Show در Apple TV+، که در پشت صحنه یک برنامه صبح بخیر آمریکا به سبک نمایش داده می‌شود، گردتر است. در حالی که بر داستان های #MeToo که از کارکنان منتشر می شد تمرکز داشت، زمان زیادی را صرف هیجان داستان و رقابت بین شبکه ها کرد. تیراندازی به شخصیت های اصلی از نیویورک برای پوشش تیراندازی وحشتناک در خلیج ماندالی در لاس وگاس در سال 2017 و آتش سوزی های کالیفرنیا در سال 2019 از نکات برجسته شخصی بود.
با این حال، اکنون یک درام ژورنالیستی جدید روی صحنه است – و با دوز نوستالژی برای دهه 1980 همراه است.
The Newsreader که قبلاً در استرالیا موفق شده بود، جایی که پربیننده ترین درام ABC در سال 2021 بود، به iPlayer BBC در بریتانیا رسید و شاید بهترین تصویر اتاق خبر باشد که برای مدتی در تلویزیون دیده شده است.
البته، کار معمول تلویزیون را انجام می‌دهد، یعنی تمرکز بر چند شخصیت اصلی که با بولتن روزانه 6 بعدازظهر سروکار دارند، در حالی که توجه نمی‌کند که بسیاری از افراد دیگر نیز در پس‌زمینه هستند و دور می‌شوند. این به وضوح یک تیم بزرگتر از آن چیزی است که بینندگان این نمایش را به این باور برساند.
اما برای بینندگانی مثل من که در دهه 1980 نبودند، نگاهی جذاب به استرس های گزارش قبل از اینترنت ارائه می دهد.
شخصیت اصلی ما “دیل جوان” است، همانطور که اعضای قدیمی تیم او را حمایت می کنند. او یک تهیه کننده و گزارشگر مشتاق در برنامه خبری (با بازی سم رید) است که قلب مهربان خود را در قسمت اول ثابت می کند و ناخواسته به همکار قدیمی خود، خبرخوان هلن نورویل (آنا تورو) نزدیکتر می شود.
همانطور که رابطه آنها توسعه می یابد، برخی از بزرگترین اخبار استرالیا و بین المللی سال 1986 را از طریق تیم News at Six دنبال می کنیم – از جمله فاجعه شاتل فضایی چلنجر، دنباله دار هالی، ایدز و چرنوبیل.
وقتی یک روزنامه نگار تمام راه را از بیمارستانی که در آن مصاحبه می کردند، در حالی که نواری در دست داشت به دفتر دوید، زیرا ماشین آنها توسط گروه خبری رقیب مسدود شده بود، من با آنها عرق ریختم.
هنگامی که یک بمب در مرکز شهر ملبورن منفجر شد و کارکنان اتاق خبر هیچ راهی برای دانستن اینکه خدمه‌شان چقدر به محل حادثه نزدیک هستند یا فیلم چقدر خوب است، نداشتند، من فقط از اینکه امروزه می‌توانیم پیامی سریع در واتساپ بفرستیم و همه می‌توانند کمی راحت تر نفس بکشید (اگرچه بله، آدرنالین اخبار فوری همچنان در حال افزایش است).
و لحظه ای که یک مصاحبه زنده بین یک روزنامه نگار خوب و یک فرد مبتلا به ایدز توسط یک خبرنگار ثانویه و بسیار بازتر از مسیر خارج می شود، تماشای آن بسیار افتضاح بود، اما مطمئنم در آن زمان بسیار رایج بود – و متاسفانه هنوز هم حتی امروز هم در مورد پوشش دادن برخی موضوعات عصبی است.
اما حتی بیشتر از اقدام در اتاق خبر، نگرانی اصلی من خوشحالی دیل بود. به ندرت پیش می آید که یک شخصیت مشتاق (او واقعاً می خواهد خبرخوان شود، اما اولین تلاش او به طرز وحشتناکی بد است) اینقدر خوش اخلاق باشد. نه، این کامل نیست، اما کشتی کاملی است که از طریق آن می‌توان دنیای بی‌رحمانه اخبار پخش را تجربه کرد.
دیگر شخصیت‌های معمولی اما (بیشتر) ظریف در اتاق خبر عبارتند از: دستیار سخت‌کوش نولین (میشل لیم دیویدسون)، روزنامه‌خوان مسن‌تر جف، که مورد استقبال قرار نمی‌گیرد، اما به خاطرات روزهای افتخارش به عنوان خبرنگار (رابرت تیلور) می‌چسبد. ، راب (استفن پیکاک) سردبیر ورزشی که عمدتاً خوش نیت بود و دنیس (Chum Ehelepola) سردبیر اخبار “Let’s Get This Done” بود.
حتی غیرمعمول‌تر، مبارزات ذهنی هلن خبرخوان با حساسیت برخورد می‌شود و تأثیر چنین محیط کاری پر استرس (و بدون شک، زن بودن در آن محیط) را مدت‌ها قبل از اینکه درباره سلامت روانی به طور آشکار مورد بحث قرار گیرد، نشان می‌دهد. در واقع، تبعیض جنسیتی که هلن با آن روبه‌رو می‌شود، چیزی است که تماشاگران قطعاً از دست نمی‌دهند – همانطور که موضوع دلخراش ننگ همجنس‌گرا بودن که به‌تدریج نمایان می‌شود.
روزنامه‌نگاران بارها و بارها از این که مردم بیننده تلویزیون چگونه ما را توصیف می‌کنند، زخمی شده‌اند. معمولاً وقتی شخصیت‌های روزنامه‌نگار در برنامه‌هایی ظاهر می‌شوند که بر اخبار متمرکز نیستند، بدترین اتفاق می‌افتد: مطمئناً آخرین پیشنهاد بی‌بی‌سی در سال 2018، «پرس»، بسیار سرگرم‌کننده بود و داستان رقابتی لذت‌بخش، اگر چه گیج‌کننده، بین نمایندگان گاردین و گاردین به ما ارائه کرد. خورشید. اما در دنیای پخش، اتاق خبر از اچ‌بی‌او آرون سورکین «نگاهی بیمارگونه و ایده‌آل‌کننده به اخبار تلویزیون» داشت.
خوشبختانه، اتاق خبر که به طرز دردناکی موها را افزایش می دهد یا ایده آل شده است، اینطور نیست. درعوض، به راحتی می‌توان به‌سرعت روی موفقیت دیل و به‌ویژه هلن و کل تیم سرمایه‌گذاری کرد. و البته، درام های بین فردی خارج از دوربین نیز سرگرم کننده هستند.