بسیاری از کسانی که لوری پردون را می شناختند، که در سن 93 سالگی درگذشت، او را “یکباره” خطاب کردند. او در طول کار طولانی خود، در دورانی که به عنوان عصر طلایی مجلات شناخته می شد، الهام بخش، سرگرم و اطلاع رسانی کرد.
روزنامه‌های فلیت استریت – که سیاه و سفید باقی ماندند – چاپخانه‌های گران قیمت خود را با تولید نشریاتی با صفحات رنگی برای جذب آگهی‌دهندگان فعال نگه داشتند. این منجر به تیراژهایی شد که در برخی موارد میلیون‌ها نفر بودند – که با سود جمع‌آوری شده توسط مالکان مطابقت داشت.
لوری که در سال 1928 در تونبریج ولز به دنیا آمد، دومین دختر کنستانس (با نام خانوادگی شپرد) و جورج پوردون، فروشنده لوازم التحریر بود. او به هارکورت رفت، یک مدرسه محلی که توسط خواهران جسی و آن لیک اداره می‌شد و علاقه او را به انگلیسی و ادبیات تشویق کردند. او حس مد و سبک را با تماشای مادرش که یک طراح طراحی بود، ایجاد کرد، لباس هایی برای تبلیغات و جلد الگوهای دوخت محبوب روی کاغذ می کشید (مدت ها قبل از عکاسی در چاپ).
او پس از گذراندن دوره کوتاه نویسی و تایپ در 16 سالگی، اولین شغل خود را در لندن، در انتشارات جورج نیونز، به عنوان منشی جوان پیدا کرد. مال خود زن ویراستار، جیمز درابل فرهیخته، نویسنده و نمایشنامه نویس (سه نمایشنامه به فیلم تبدیل شده است). او جنبه قوی داستان را کشف کرد. بر یادداشت های خانه، یک هفته نامه نیونز که توسط درابل کنترل می شود، کار لوری ترکیب آثار هنری (که در آن زمان اعتبار نداشت) با داستان های کوتاه ارسال یا خریداری شده از ایالات متحده بود. اگر هیچکدام مناسب نبود، خودش آنها را می نوشت، اغلب در وقت ناهار. بعداً به عنوان دستیار ویراستار به ادبیات داستانی پرداخت مال خود زن همچنین.
ازدواج با کیت کخ در سال 1957 مسیر آینده او را تغییر داد. او در Hulton Press، ناشران بسیاری از تحسین‌شده‌ها، کار می‌کرد پست تصویر، به رهبری کشیش مارکوس موریس. این کشیش ناشر در سال 1950 تولید کرد عقابطنز برای پسران به دنبال دختر، سویفت و رابین برای بچه های بزرگتر. او در طول سال‌ها بر طیف گسترده‌ای از خوانندگان تأثیرگذار بود و حمایت او به لوری اجازه داد تا نقش اساسی را نیز ایفا کند.
موریس از زنان جذاب خوشش می‌آمد و لوری به روش قدیمی، گربه‌ای جذاب بود – شیک، آراسته و همیشه بی‌عیب به نظر می‌رسید. او را اغوا کرد تا به هالتون بپیوندد تا کار کند یک دخترسپس او ویرایش می کند خانم خانه دارماهنامه براق در سال 1939 به عنوان رقیب تاسیس شد خانه داری خوب که ناشر آمریکایی هرست در سال 1922 به بریتانیا آورد.
او بر علایق زنان تمرکز کرد، خانه را به پایگاهی برای زندگی شاد تبدیل کرد، متخصصانی را استخدام کرد که نام‌های معروفی پیدا کردند: کنستانس اسپری (گل آرایی)، رزماری هیوم (موسس مدرسه آشپزی Cordon Bleu لندن) و فیلیس دیگبی مورتون (زیبایی و زیبایی روش). روزنامه نگار آن اسکات-جیمز، مادر مورخ و سردبیر سابق تلگراف، مکس هستینگز، در مورد این برچسب می نویسد.
هنگامی که Odhams Press در سال 1957 اداره هالتنز را تصاحب کرد، موریس به عنوان مدیر تحریریه به شرکت مجله ملی رفت. لوری هیلتون ها را ترک کرد و خانم خانه دار در سال های 1962 و 1963 دخترانش اِما و سوفی را به دنیا آورد و در سال 1965 موریس او را به اصطبل هرست آورد.
او کار می کند نمایشگاه Vanity Fair و خانه زیبا قبل از انتصاب او به عنوان سردبیر خانه داری خوب جایی که او محتوا را با استفاده از بسیاری از منابع آزمایش شده و آزمایش شده مؤسسه Good Housekeeping که به خوانندگان در مورد محصولات خانگی موجود در بازار اطمینان می دهد، مدرن کرد و به آنها کمک کرد تا مهارت های خود را در آشپزی و طراحی داخلی به دست آورند یا گسترش دهند. تیراژ افزایش یافت و در سال 1973 لوری به خاطر خدمات به روزنامه نگاری زنان موفق به دریافت مدرک MBE شد.
در همان سال، موریس آسترا پرس، صاحب اولین مجله زنانه DIY را خرید. کاردستی زنانه، به عنوان یک مجله خواهر به خانه داری خوب لوری، سردبیر، عناصر صنایع دستی را گسترش داد و در عین حال، همانطور که او توصیف کرد، مقالات مربوط به لوله کشی، سیمان یا آجر را “نرم” کرد. یک نظرسنجی نشان می دهد که خوانندگان، زنان متاهل باهوش، تحصیل کرده، سخت کوش و دارای فرزند هستند. به نظر می‌رسید که به مدت سه سال در دکه‌های روزنامه‌فروشی تثبیت شده و به IPC فروخته شد تا با آن ادغام شود. خیاطی و بافتنی. در سال 1978 لوری به عنوان مدیر تحریریه به همان شرکت نقل مکان کرد مجله زنانوراثت زن و دام همزمان.
با هر دو ماهنامه، او احساس کرد راهی برای مستقل کردن زنان پیدا کرده است، تا صدای آنها را بیابند. او یک غریزه ذاتی برای آنچه خوانندگان دوست داشتند ببینند و بخوانند داشت، و هر دو نشریه در طول دهه مارگارت تاچر و ناهار زنان سال رونق گرفتند. او نمایش های مد سالانه را در ساووی با کمک طراحان محبوبی مانند رولاند کلاین که دوست صمیمی شد، معرفی کرد. آنها نمایش‌ها را در جاده‌ها انتخاب کردند و خوانندگانی در سایر نقاط کشور که نتوانستند به لندن برسند، با اشتیاق پذیرفته شدند و پیشنهادهای موفقی برای خوانندگان برای برخی از لباس‌های ارائه شده ارائه کردند.
پس از بازنشستگی در سال 1988 مجله زنان این مجله سه ویراستار متوالی داشت، اما مجله، با هدف بازاری قدیمی تر و پر زرق و برق تر، در سال 2001 بسته شد. این تنها آغاز تغییرات چشمگیر دیگری بود. شرکت مجلات ملی (تغییر نام به Hearst UK) Gruner+Jahr، گروه آلمانی بریتانیایی که هفته نامه را منتشر می کرد، خرید. بهترین و ماهانه پریما، تولید شده امروز باشه خانه داری خوب. EMAP به ناشران آلمانی Bauer رفت و IPC/Reed Elsevier که در محاوره به عنوان وزارت مجلات شناخته می شود، توسط Time Inc (یکی از شرکت های تابعه تایم وارنر در ایالات متحده) جذب شد. امروزه، یک شرکت، Future، مالک اکثر مجلات موجود در قفسه‌های روزنامه‌فروشی است، و شرکت‌هایی را که نامشان مترادف با چنین انتشاراتی در نیمه دوم دهه 20 بود، خریداری کرده است.هفتم قرن.
هرکسی که برای لوری یا با او کار می‌کرد، شوخ طبعی او، خنده‌های او، و علامت پررونق L او را به خاطر می‌آورد که با پیشرفت بیماری ماکولا بزرگتر می‌شد. برای کسی که مهارت های بصری بخشی جدایی ناپذیر از حرفه او بود، تشخیص شوک وحشتناکی بود. او پس از 10 روز بستری شدن در بیمارستان برای انجام آزمایشات معمول درگذشت. Uدر سال 1979 بیوه شد و هرگز دوباره ازدواج نکرد. دخترانش اما و سوفی، نوه‌های میسی، ند و بتسی و پسرخوانده‌اش نیک کخ نیز از او جان سالم به در می‌برند. خواهرش از او فوت کرده است.
روما لورت کوچ (نام خانوادگی پوردن)، MBE، متولد 30 سپتامبر 1928، درگذشت 31 اوت 2022. مراسم یادبودی در کلیسای سنت عروس، خیابان فلیت، در 8 فوریه 2023 برگزار خواهد شد.