گوردون براون، نخست وزیر سابق، شکایت IPSO علیه The Spectator را به دلیل مقاله ای در مورد به اصطلاح “ثروت های روسیه” خود از دست داده است.
براون همچنین از رسیدگی به این موضوع توسط بازرس مستقل شکایات IPSO شکایت کرد، اما به او گفتند که این روند نقصی ندارد و درخواست او برای بررسی رد شد.
مقاله مورد بحث که در ماه فوریه در ستون شایعات The Spectator’s Steerpike نوشته شده بود، در ابتدا عنوان داشت: “ثروتهای روسیه گوردون براون”.
براون شکایت کرد که مقاله و ویرایش های بعدی آن حاوی چندین نادرستی و “اطلاعات گمراه کننده و تحریف شده” است زیرا آنها به دروغ این تصور را ایجاد کردند که او شخصا از سخنرانی در یک بانک روسی سود برده است.
اما The Spectator گفت که “عمیقاً دلهره آور” است که براون سعی می کند یک مقاله را در جهت منافع عمومی حذف کند، در حالی که واقعیت سخنرانی و هزینه آن مورد مناقشه قرار نمی گیرد.
نسخه اول مقاله که از آن زمان به روز شده است، می گوید که رهبر سابق حزب کارگر “بیش از 100,000 پوند از یک بانک روسیه که اخیراً تحریم شده است” دریافت کرده است و او 124,494 پوند برای یک سخنرانی چهار ساعته در موسسه مالی بزرگ روسیه Sberbank و بانک دریافت کرده است. غول شرکتی Troika Diolog در سال 2012.
این مقاله می‌گوید که دستمزد برابر با «500 پوند در دقیقه یا 8 پوند در ثانیه است. کرچینگ!» اما اعتراف کرد که شخصاً از نامزدی پولی دریافت نکرده است. در عوض، هزینه به دفتر او رفت تا از استخدام کارکنانش حمایت کند. او همچنین گفت که «تعجبی نیست» که به درخواست اظهار نظر پاسخ نداده است.
یک روز پس از انتشار، تیتر به «دفتر گوردون براون پول بانک روسیه را گرفت» تغییر کرد و برخی از متن مقاله ویرایش شد، از جمله حذف کلمات «کرچینگ» و «غیرقابل تعجب».
او این جمله را هم حذف کرد: «اول شرکت استراتژی پیتر ماندلسون، حالا روبل روسیه گوردون براون. چند اسکلت دیگر مسکو از گنجه کار بیرون خواهد آمد؟ و جزئیات بیشتری در مورد هدف و بودجه دفتر گوردون و سارا براون اضافه کرد.
یک روز بعد، جمله زیر حذف شد: «اما یک سوال جالب مطرح می شود که کمک های مالی به سیاستمداران قانونی است و به چه دلیلی؟
همچنین پاورقی به این مقاله اضافه شد که در آن آمده بود: “ما خوشحالیم که روشن کنیم که گوردون براون هرگز شخصاً از نامزدی ها یا سخنرانی های ذکر شده در این قطعه بهره مند نشد.”
IPSO اذعان کرد که براون “به شدت به لحن مقاله و زبان مورد استفاده اعتراض داشت” اما گفت که در حالی که بخش‌هایی از آن را می‌توان به این معنا خواند که او شخصاً این پول را به جیب زده است، هر نسخه‌ای از داستان به وضوح نشان می‌دهد که “هیچ پولی دریافت نکرده است”. از نامزدی شخصا».
رگولاتور همچنین گفت که عنوان “ثروت روسیه” نادرست، تحریف یا گمراه کننده نیست زیرا به “پول رد و بدل شده در مقابل سخنرانی شاکی که توسط دفتری به نام او دریافت شده است” اشاره می کند.
براون شکایت کرد که مقاله اصلی اشاره ای به این واقعیت ندارد که او “در سال های اخیر به طور مداوم علیه رژیم آقای پوتین صحبت کرده است”، اگرچه نسخه بعدی این اطلاعات را اضافه کرد. اما IPSO گفت Spectator حق دارد تصمیم بگیرد که چه چیزی در آن گنجانده شده است، تا زمانی که کد رویه تحریریه را نقض نکند.
پانل شکایات IPSO ابراز نگرانی کرد که روزنامه‌نگار درگیر فقط یک ساعت به براون فرصت داد تا در ساعت 11 شب پاسخ دهد و از آدرس ایمیل دانشگاه بدون اینکه توضیح دهد برای The Spectator می‌نویسد نوشت.
اما تنظیم‌کننده گفت: «هیچ الزام جداگانه‌ای وجود ندارد که نشریه قبل از انتشار با شاکی تماس بگیرد یا به طور خاص به تصمیمات قبلی یا وب‌سایت دفتر شاکی مراجعه کند، مگر در مواردی که برای برآورده کردن شرایط مراقبت لازم است» طبق بند 1 (دقت) کد.
در مورد امتناع «غافلگیرکننده» از پاسخ، IPSO گفت که این انتخاب عبارت «لزوماً ذهنی بود و این نشریه هیچ ادعایی در مورد اینکه چرا دفتر به درخواست‌هایش برای اظهارنظر پاسخ نداده است» ارائه نمی‌کند.
IPSO نتیجه گیری کرد: «کمیته متوجه نشد که هیچ نسخه ای از مقاله حاوی نادرستی قابل توجه یا اطلاعات گمراه کننده ای است که نیاز به اصلاح داشته باشد. با این حال، کمیسیون از اقدامات انجام شده توسط نشریه برای رسیدگی به نگرانی های شاکی و ارائه شفافیت بیشتر در مورد ماهیت پرداخت استقبال می کند.
تصمیم کامل IPSO را اینجا بخوانید.
خلاصه بیشتر تصمیمات IPSO و پرونده های قضایی را در روزنامه مطبوعات اینجا بخوانید.
عکس: رویترز/سایمون داوسون