اولگا رودنکو، سردبیر ایندیپندنت کیف، ایلان ماسک را محکوم کرد، از دیلی میل تشکر کرد و از روزنامه نگاران بریتانیایی خواست تا با ادامه پوشش خبری اوکراین، منافع عمومی را رهبری کنند.
اولگا رودنکو سخنرانی سالانه هیو کادلیپ را عصر چهارشنبه در سالن استیشنرز لندن برگزار کرد که توسط میرر و باشگاه مطبوعات لندن به یاد مدیر تحریریه معروف دیلی میرر سازماندهی شد.
رودنکو توضیح داد که چگونه کییف ایندیپندنت 18 ماه پیش متولد شد، زمانی که تمام کارکنان هفته نامه انگلیسی زبان Kyiv Post توسط مالک اخراج شدند – ظاهراً به دلیل پوشش انتقادی آنها از دولت.
مالک تصمیم گرفت اوضاع را به دست خود بگیرد و کل تیم را اخراج کرد. او سعی کرد روزنامه کیف پست را به عنوان یک روزنامه روابط عمومی دوباره راه اندازی کند و مقالاتی متورم درباره دولت منتشر کند و دوستان و نفوذ پیدا کند.
رودنکو گفت که به همه 30 روزنامه‌نگار در رسانه‌های دیگر پیشنهاد شده بود، اما تصمیم گرفتند عنوان خود را در یک چشم‌انداز رسانه‌ای اوکراینی آغاز کنند که به گفته او “شبه آزاد” و تحت سلطه الیگارشی‌هایی است که مشتاق جلب لطف رژیم حاکم هستند.
به گفته او، یک روزنامه نگار ارشد اوکراینی به او توصیه کرد که برگردد و با صاحب کیف پست آشتی کند: “ما به اندازه کافی جوان و عصبانی بودیم که از پذیرش این موضوع خودداری کنیم.” رودنکو با 34 سال سن، مسن ترین عضو تیم ایندیپندنت کیف است. .
محتوای شرکای ما
این عنوان در عرض چند روز به عنوان یک خبرنامه ایمیلی شروع به کار کرد و چند روز بعد پادکست و سپس یک وب سایت سه هفته بعد منتشر شد.
رودنکو گفت که در ابتدا یکی از ثروتمندترین مردان اوکراین پیشنهاد کرد که تمام هزینه های عنوان را پوشش دهد و به آن آزادی ویرایش بدهد. اما تیم نمی خواست یک مالک الیگارشی را با دیگری عوض کند و در عوض تصمیم گرفت از خوانندگان خود کمک مالی کند.
امروز، کییف ایندیپندنت نزدیک به 10000 هوادار دارد که بیش از 68000 پوند در ماه برای حمایت از روزنامه نگاری آن پرداخت می کنند – بسیار بیشتر از آن چیزی که الیگارش پیشنهاد می کرد.
از زمان جنگ، که تنها چند هفته پس از راه‌اندازی روزنامه کییف ایندیپندنت آغاز شد، این تیتر برای هر کسی که به‌دنبال اطلاعات به‌روز درباره درگیری است، خواندنی اجباری شده است.
خبرنگاران آن از خط مقدم گزارش می دهند و جنایات جنگی روسیه را مستند کرده اند. او همچنین از افشای فساد در ارتش اوکراین ابایی نداشت.
در آغاز جنگ، روزنامه نگاران آن در سراسر کشور پراکنده شدند، اما اکنون بیشتر به پایتخت، کیف، بازگشته اند.
این تیتر روزنامه نیویورک تایمز را در ستون اصلی قرار داد که از اوکراین خواسته بود به روسیه امتیازات ارضی بدهد. رودنکو گفت، با توجه به جنایات جنگی که قبلاً در بوچا کشف شده بود، “پیشنهادی موثر برای محکوم کردن مردم ما به شکنجه و مرگ” بود.
به طور مشابه، او از ایلان ماسک، مالک توییتر، به دلیل پیشنهاد طرح صلح برای اوکراین که بسیاری آن را طرفدار روسیه می‌دانستند، انتقاد کرد و هشدار داد که اقدامات وی «عواقب واقعی برای میلیون‌ها نفر» دارد.
طرح ارائه شده توسط ایلان ماسک لیست آرزوهای مسکو بود… استدلال هایی که او مطرح کرد نشان داد که او نمی دانست در مورد چه چیزی صحبت می کند. افرادی که چنین آگاهی ضعیفی از مسائل دارند، نباید نظر خود را به اشتراک بگذارند.
او گفت که داستان‌های ایندیپندنت کیف اکنون در توییتر کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند، و این موضوع باعث شده تا عنوان روی گسترش کانال‌های مستقیم خود برای خوانندگان از طریق خبرنامه‌ها و پادکست‌ها تمرکز کند. او گفت که Kyiv Independent هم اکنون در حال افزایش مخاطبان خود در یوتیوب و Tiktok است.
او در پاسخ به این سوال که نظرش در مورد پوشش مطبوعاتی بریتانیا در مورد اوکراین توسط یک روزنامه نگار دیلی میل چیست، از عنوان آن به خاطر فراخواندن نیویورک تایمز به دلیل سرمقاله جنجالی آن تشکر کرد.
با این حال، او خاطرنشان کرد که روزنامه نگاران بریتانیایی همیشه داستان را درست نمی فهمند. او خاطرنشان کرد که بسیاری از سرفصل‌های بریتانیا به داستان «شبح کیف» پرداختند.
رودنکو در پاسخ به این سوال که روزنامه نگاران انگلیسی برای کمک به روزنامه نگاران در اوکراین چه کاری می توانند انجام دهند، اعتراف کرد که خستگی جنگ برای خوانندگان ایجاد شده است، اما گفت: «در نشریات خود درباره اوکراین صحبت کنید. گاهی اوقات شما باید مسئولیت را بر عهده بگیرید و علاقه عمومی را هدایت کنید و مخاطبان را به سمت داستان هایی هدایت کنید که می دانید مهم هستند و باید خوانده شوند و به اشتراک گذاشته شوند. این جنگ درباره اوکراین نیست، بلکه درباره شما و خوانندگان شماست. این وظیفه ما به عنوان روزنامه نگار است که این موضوع را به خوانندگان خود منتقل کنیم.»
پست الکترونیک [email protected] برای اشاره به اشکالات، ارائه نکات داستانی، یا ارسال نامه ای برای انتشار در وبلاگ صفحه نامه ما.