بیش از 180 نفر از همکاران نیویورک تایمز نامه ای سرگشاده را امضا کرده اند که این روزنامه را به تعصب و “شبه علم” در پوشش اخیر آن در مورد افراد ترنس متهم کرده است.
امضاکنندگان، از جمله چهره‌های برجسته‌ای مانند سینتیا نیکسون، بازیگر زن و افشاگر چلسی منینگ، از پوشش خبری که به گفته آنها شامل «بیش از 15000 کلمه در صفحه اول تایمز در مورد مناسب بودن مراقبت‌های پزشکی برای کودکان ترنس» بود، مستثنی شدند.
در این نامه که خطاب به فیلیپ بی کوربت، سردبیر ارشد استانداردها ارسال شده، آمده است که دستورالعمل‌های سرمقاله نیویورک تایمز از خبرنگاران می‌خواهد که هنگام انتخاب منابع، “بی طرفی حرفه‌ای و عاری از هرگونه سوگیری” را حفظ کنند.
با این حال، در سال‌های اخیر، تایمز تنوع جنسیتی را با ترکیبی عجیب و غریب از شبه‌علم و زبان خوشایند و بارگذاری شده بررسی کرده است، در حالی که داستان‌هایی درباره کودکان ترنس منتشر می‌کند که اطلاعات مربوط به منابع خود را از دست می‌دهند.
نویسندگان به عنوان نمونه داستان‌های اخیر را با عنوان‌های «نبرد برای جنسیت‌درمانی» و «وقتی دانش‌آموزان ترنس‌جندر و والدین نمی‌دانند» ذکر کردند، که به گفته آنها به منابعی که با افراد ترنس متخاصم هستند، از شهادت منابع دیگر سوء استفاده کرده‌اند، یا از زبانی استفاده کرده‌اند. به عنوان اصطلاح «بیمار صفر»، که «ترنس‌کشوالی را به‌عنوان بیماری قابل ترس تحقیر می‌کند».
آنها نوشتند: «به عنوان متفکر، از اینکه می‌بینیم نیویورک تایمز از گروه‌های نفرت افراطی راست افراطی پیروی می‌کند ناامید شده‌ایم تا تنوع جنسیتی را به عنوان یک مناقشه جدید که مستلزم قوانین تنبیهی جدید است، نشان دهد.
[Read more: Report charts UK press coverage of trans issues becoming more respectful yet ‘heated’]
در این نامه ادعا شده است که پوشش تایمز تأثیری در دنیای واقعی داشته است: «سال گذشته، دادستان کل آرکانزاس در دفاع از قانون حمایت از کودکان دلسوز و آسیب‌پذیر آلاباما، به عنوان یک جنایت، تا حد مجازات مجازات می‌شد. 10 سال حبس برای هر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای انجام مراقبت های پزشکی تأیید کننده جنسیت برای افراد زیر سن قانونی (از جمله مسدود کننده های بلوغ) که با جنسیت تعیین شده در هنگام تولد متفاوت است. در این گزارش به سه مقاله مختلف نیویورک تایمز برای توجیه حمایتش از قانون اشاره شده است.
مشارکت کنندگان این پوشش را با پوشش تایمز از همجنسگرایان و HIV در اوایل تاریخ خود مقایسه کردند.
شما بدون شک زمانی را در تاریخ اخیر به یاد دارید که صحبت از همجنسگرایی به عنوان یک بیماری در میز شام خانوادگی آمریکایی رایج بود – هنجاری که تا حدی با تلاش نیویورک تایمز برای شیطان جلوه دادن عجیب و غریب با تظاهر به پوشش علم تقویت شد.
نویسندگان خاطرنشان می‌کنند: «بعضی از ما تراجنسیتی‌ها، غیردودویی یا ناسازگار با جنسیت هستیم، و از این که کارمان، اما نه شخصیت ما، به اندازه کافی برای مقالات خوب است، ناراحت هستیم.
«بعضی از ما سیاس هستیم و دیده‌ایم که کسانی را که دوستشان داریم کشف کرده و برای خود واقعی‌شان می‌جنگند، اغلب در مقابل جریان‌های تعصب و شبه‌علمی که توسط پوشش‌هایی که در اینجا اعتراض می‌کنیم، شنا می‌کنند.
“همه ما به جرات می گوییم که موضع ما غیرقابل توجه، حتی معمولی است، و مطمئناً شایسته بررسی شدید تایمز نیست… هیچ گزارش تحسین برانگیزی از هزاران والدینی که به سادگی فرزندان خود را دوست دارند و حمایت می کنند، وجود ندارد. حرفه‌ای‌های سخت‌کوش نیویورک تایمز در محیط کاری که به دلیل تعصب خصمانه شده است تحمل می‌کنند – دوره‌ای از صبر که امروز به پایان می‌رسد.»
اتهامات مشابهی علیه گاردین در سال 2020 مطرح شد، زمانی که بیش از 300 کارمند به «الگوی انتشار محتوای ترنس هراسی» در این روزنامه اعتراض کردند. سوزان مور، ستون نویس گاردین، متعاقباً ناشر را ترک کرد و گفت که توسط همکارانش به خاطر دیدگاه هایش در مورد جنسیت و جنسیت مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
[Read more: University removes ‘transphobic’ court reporting guidelines from website]
پست الکترونیک [email protected] برای اشاره به اشکالات، ارائه نکات داستانی، یا ارسال نامه ای برای انتشار در وبلاگ صفحه نامه ما.