مفسران رسانه ها این سوال را مطرح کرده اند که آیا پخش کننده ها در پوشش خبری مرگ ملکه به اندازه کافی بی طرف بوده اند.
منتقدان بخش رسانه دانشگاه شهر بیرمنگام گفتند که «تحلیل انتقادی کمی» درباره جانشینی انجام شده است و بی‌بی‌سی در پوشش سلطنتی خود «چیزی جز چشم‌اندازی سالم‌سازی شده» درباره سلطنت ملکه الیزابت دوم ارائه نکرده است.
این اظهارات در تضاد با میشل دونلان، وزیر فرهنگ بود، که روز سه‌شنبه گفت بی‌بی‌سی «کار فوق‌العاده‌ای» در پوشش مراسم تشییع جنازه سلطنتی انجام داده و «ارزش واقعی بی‌بی‌سی» را نشان می‌دهد.
دکتر راشل-آن چارلز-هت، از موسسه رسانه و زبان انگلیسی شهر بیرمنگام، استدلال کرد که بی‌بی‌سی نتوانسته استانداردهای بی‌طرفی را که منشور سلطنتی آن تحمیل می‌کند، برآورده کند.
چارلز هت، معاون متصدی، می‌گوید: «از زمان مرگ ملکه الیزابت دوم، پخش‌های خبری بی‌بی‌سی، پوشش خبری رادیویی و آنلاین چیزی جز دیدگاهی روشن از میراث او، با گزارش‌های بسیار کمی در مورد جنبه‌های خام سلطنت او ارائه نکرده است.» مدیر کارشناسی روزنامه نگاری در دانشگاه شهر بیرمنگام (BCU).
تحلیل بی‌بی‌سی نیوز از میراث ملکه تاکنون عمدتاً بر افتخارات محلی و جهانی، زندگی و رابطه‌اش با بریتانیا و جهان و برخی بحث‌ها در مورد آنچه برای خانواده سلطنتی اتفاق می‌افتد متمرکز بوده است.
چارلز هات استدلال کرد که اخبار بی‌بی‌سی «روایت‌های انتقادی مانند نقش ملکه در استثمار مستعمرات سابق از طریق کشورهای مشترک المنافع را در اولویت قرار داده است.
این گفتگو بسیار مهم است، به ویژه در زمانی که بسیاری از کشورها در حال بحث در مورد برکناری پادشاه از عنوان رئیس دولت هستند.
بریتانیا هم در زمان عزاداری ملی و هم بلافاصله پس از آن شاهد پوشش خبری مرگ ملکه بوده است. روز پس از مرگ او، روزنامه های سراسری منتشر کردند حدود 426 صفحه که دوره سلطنت ملکه را پوشش می دهد; صدها مورد دیگر تشییع جنازه دنبال شد در روز دوشنبه.
بی بی سی گفت که فیلم استخر مراسم خاکسپاری را از 213 دوربین از راه دور و دستی گرفته است و از 14 کامیون پخش خارجی، ده مکان و دو استودیو برای گردآوری مراسم تشییع جنازه خود استفاده کرده است.
پوشش سلطنتی بی‌بی‌سی «ممکن است طیف پیچیده دیدگاه‌های مردم را منعکس نکند»
پنج شنبه هفته گذشته، مارکوس رایدر، تهیه کننده اجرایی سابق بی بی سی Current Affairs انتقادات مشابهی را مطرح کرد به چارلز هت، انتقاد از رسانه های بریتانیایی گسترده تر در مورد پوشش سلطنتی.
رایدر در وب‌سایت مرکز تنوع رسانه‌ای سر لنی هنری، نهادی که رایدر برای آن کار می‌کند و برای آن کار می‌کند، نوشت: «در بیشتر موارد، رسانه‌های بریتانیا همان خط تحریریه‌ای را اتخاذ می‌کنند که مرگ ملکه، ملتی را به سوگ انداخته است. در بخش BCU رسانه می نشیند.
همچنین برخی تحلیل‌های انتقادی از اعلامیه شاه چارلز سوم وجود دارد.
رایدر ادعا کرد که “چهار ملت روابط بسیار متفاوتی با سلطنت دارند” و افزود که تحقیقات قبل از مرگ ملکه نشان داد “این پوشش رسانه ای در بریتانیا ممکن است منعکس کننده طیف پیچیده ای از دیدگاه های مردم در مورد سلطنت نباشد.”
بی بی سی در پاسخ به سوالی درباره انتقاد چارلز هت گفت: پوشش ما از مرگ ملکه الیزابت دوم نشان دهنده قدرت احساسی است که در سراسر کشور و سراسر جهان ایجاد کرده است.
مهم است که گزارش‌های ما شامل طیف وسیعی از دیدگاه‌ها باشد، بنابراین از کسانی که به نهاد سلطنت اعتقاد ندارند، دلایل آنها و دیدگاه‌هایشان در مورد به سلطنت رسیدن پادشاه چارلز نیز شنیدیم. ما تحلیل مفصلی از معنای این گذار برای آینده سلطنت ارائه می دهیم.
ما معتقدیم که گزارش‌های ما منصفانه و بی‌طرفانه بوده است و تأثیر ملکه الیزابت دوم بر زندگی عمومی و ماهیت تاریخی پایان سلطنت طولانی‌ترین پادشاه در تاریخ بریتانیا را منعکس می‌کند.»
[Read more: Michelle Donelan – What has the new culture secretary said about media?]
بارونس تینا استوول، رئیس کمیته ارتباطات و فناوری دیجیتال مجلس اعیان، که در ماه جولای گزارشی در مورد آینده بودجه بی بی سی منتشر کردبه روزنامه پرس گفت که فکر می کند “بی بی سی و سایر پخش کنندگان در ده روز گذشته کار خوبی انجام داده اند”.
استوول مخالف بود که پخش‌کننده‌های عمومی بریتانیا، از جمله بی‌بی‌سی، کانال 4 و آی‌تی‌وی، نتوانسته‌اند شرایط بی‌طرفی خود را برآورده کنند.
او گفت که سلطنت یک موضوع مورد مناقشه نیست. اینطور نیست که ما یک حزب سیاسی داریم که موقعیتی برای براندازی سیستم ما در اینجا در بریتانیا دارد و مردم به آن رای می دهند.
“از آنچه من در پخش کننده ها دیده ام، همه آنها … کشورها را پوشش داده اند [that are] بخشی از کشورهای مشترک المنافع که ممکن است بخواهد از ریاست دولت کناره گیری کند [the monarch]. و فکر می‌کنم پخش‌کننده‌ها این واقعیت را مطرح کردند که همه احساس یکسانی ندارند.
استوول استدلال کرد که پخش کنندگان عمومی علاوه بر بی طرفی، الزامات دیگری نیز دارند.
“سازمان های پخش عمومی – بخشی از هدف آنها اتحاد ملت است. هدف آنها ترویج تفرقه نیست. نقطه شروع من این خواهد بود: اگر یک حزب سیاسی برای چیزی مبارزه می کرد، این بحث نوع دیگری را باز می کرد.
من فکر نمی‌کنم که ما باید به دنبال تشویق پخش‌کننده‌های عمومی باشیم تا شکافی را تشویق کنیم که هنوز به درستی در یک فرآیند دموکراتیک منعکس نشده است.»
اما او همچنین هشدار داد که «چالش‌های آینده بی‌بی‌سی همچنان باقی است. آنها تغییر نکرده اند و اگر بی بی سی فکر می کرد که می تواند به نحوی از بحث های مناسب در مورد نقش خود در این بخش از قرن بیست و یکم، نحوه تأمین مالی آن یا شما چه چیزی صرف نظر کند، چه ناامید کننده خواهد بود، فقط به این دلیل که به رسمیت شناخته شده است. از پوشش عالی ده روز گذشته
تیم دیوی، مدیر کل بی‌بی‌سی، مایل است بی‌طرفی را در قلب رهبری خود بر این شرکت قرار دهد. به کارکنان در اولین سخنرانی خود در نقش می گوید: “اگر می خواهید یک ستون نویس یا طرفدار رسانه های اجتماعی باشید، این یک انتخاب معتبر است، اما نباید در بی بی سی کار کنید.”
عکس: استفان دو ساکوتین/ خبرگزاری فرانسه از طریق گتی ایماژ
پست الکترونیک [email protected] برای اشاره به اشکالات، ارائه نکات داستانی، یا ارسال نامه ای برای انتشار در وبلاگ صفحه نامه ما.