
باب همیلتون، روزنامهنگار کهنهکار و دههها یکی از خبرنگاران برجسته دیوان عالی کشور، پس از فعالیتی که در تمام سطوح رسانهای از مطبوعات محلی، روزنامههای تجاری، رادیو و تلویزیون گرفته تا خیابان فلیت درگذشت، در سن 98 سالگی درگذشت.
او برای اولین بار حدود 80 سال پیش وارد روزنامه نگاری شد و به Kentish Express در اشفورد پیوست. با این حال، زمان او با آنها با جنگ کوتاه شد و او در سال 1943 به RAF پیوست و در آنجا به عنوان اپراتور رادیو آموزش دید و صلاحیت داشت. او در RAF باقی ماند و شاهد خدمت فعال با آنها در فرماندهی بمب افکن، پرواز بمب افکن های لنکستر تا زمان خلع سلاح در سال 1947 بود.
او سپس برای مدت کوتاهی به Essex Chronicle ملحق شد و سپس به Kentish Express بازگشت و تا سال 1949 برای آنها کار کرد تا زمانی که او به خیابان فلیت نقل مکان کرد تا به انجمن مطبوعات بپیوندد که برای بخش حقوقی آنها کار می کرد.
او سپس بقیه دوران حرفهای خود را در خدمات حقوقی گذراند و پروندههای عمده بیشماری را در دادگاه عالی، دادگاه استیناف و مجلس اعیان (دیوان عالی کنونی) پوشش داد.
در این مقام، آثار او به طور گسترده توسط BKP منتشر شد و در طول مدتی که برای آنها کار می کرد – تا سال 1989 – نسخه او، و همچنین ظاهر منظم آن در مطبوعات ملی، گاهی در اکثر روزنامه های استانی در سراسر جهان استفاده می شد. کشور و همچنین در مطبوعات تجاری و سایر رسانه ها.
علاوه بر پوشش قضایی، او به طور گسترده ای به عنوان یک متخصص برجسته در یافتن پرونده های دارای ارزش خبری دیوان عالی شناخته شد. او در این مقام، تیترهای بسیاری را در تاریخ ملی شکست. او گاهی در این پرونده در کنار روزنامهنگار کهنهکار و بسیار مورد احترام دیگر، گوردون کورنر، که سالها در دادگاه عالی ایونینگ استاندارد مستقر بود، کار میکرد.
به غیر از دادگاه، او سالها در اوقات فراغت خود به عنوان پرس پاره وقت برای RAC در مقر آنها در لندن کار می کرد. او علاقه شدیدی به اخبار و امور جاری داشت و تقریباً تا آخرین روز عمر طولانی خود، مجلات خود را با ولع می خواند.
باب در برچینگتون در کنت زندگی می کرد و در بیمارستان ملکه الیزابت ملکه مادر در مارگیت در 9 اکتبر، مدتی پس از بستری شدن پس از سقوط در خانه درگذشت.
بیوه – در سال 1953 ازدواج کرد – دارای سه پسر، هفت نوه و دو نتیجه است.
راجر پیرسون، گزارشگر سابق خدمات حقوقی PA در ادای احترام به او گفت: “باب واقعاً یکی از روزنامه نگاران قدیمی مدرسه بود. او شخصیت بزرگی بود، بسیار بااستعداد بود و در اخبار بسیار خوب بود. او در یافتن داستان هایی که در ابتدا به نظر می رسید هیچ داستانی وجود نداشت، فوق العاده بود.