اما تاکر، سردبیر ساندی تایمز، دویستمین سالگرد تاسیس روزنامه را جشن می گیرد

در حالی که ساندی تایمز این هفته 200 ساله می شود، اما تاکر سردبیر بر گسترش مخاطبان خود فراتر از طبقه متوسط ​​مرفه و مسن تمرکز کرده است.

تاکر، که از ژانویه 2020 این مقاله را ویرایش کرده است، به روزنامه پرس گفت: «قبلاً به من می گفتند که خواننده ساندی تایمز یک مرد معمولی 60 ساله در حومه شهر، یک دندانپزشک یا چیز دیگری است.

ما می‌خواهیم دندانپزشکان را در حومه شهر نگه داریم، قطعاً می‌خواهیم آنها را نگه داریم، اما دخترش، پسرش، همسرش را هم می‌خواهیم، ​​ما افرادی را می‌خواهیم که در آن سوی کشور در کنار او زندگی کنند.

من فکر می‌کنم واضح است که ما یک مخاطب تحصیل کرده، یک مخاطب کنجکاو و یک مخاطب مشتاق داریم، اما هر سه این موارد در شکل‌ها و اندازه‌های بسیار متفاوتی هستند. بنابراین منظور ما به نوعی این است.»

تاکر می‌گوید زمان طولانی‌تر برای عنوان یکشنبه به این معنی است که می‌توان در مورد چگونگی جذب خوانندگان جدید هر هفته فکر بیشتری کرد.

ما به دنبال زنان بیشتری هستیم، ما به دنبال خوانندگان جوانتر هستیم. ما به دنبال یک مخاطب خاص در اطراف هنر و فرهنگ هستیم، افرادی که ممکن است تعداد زیادی نباشند، اما زمانی که با ما ارتباط برقرار می کنند، بسیار بسیار درگیر می شوند.

بنابراین ما از منابع هفت روز استفاده می کنیم تا مخاطبان مختلف را به شیوه ای مناسب دنبال کنیم.»

مدل اشتراک آنلاین تایمز و ساندی تایمز به این معنی است که سرفصل‌ها بر معیارهای تعامل تمرکز دارند، مانند اینکه آیا مشترک یک مقاله را تا آخر می‌خواند یا خیر. تاکر می‌گوید: «گاهی اوقات احساس می‌کنم که اگر مشترکی به ساندی تایمز بیاید و فقط یک مقاله را بخواند که فکر می‌کند واقعاً عالی است، احساس می‌کند که اشتراکش ارزشش را داشته است.

[Read more: Scottish regional dailies celebrate return to growth with online subs breakthrough]

این معیارهای داخلی نشان می‌دهند که چه چیزی در بین جوانان طنین‌انداز می‌شود: برای مثال، طبق گفته تاکر، داستان‌های مربوط به امور مالی شخصی، مسائل مربوط به بی‌عدالتی، تغییرات آب و هوا و زندگی کاری موفق بوده‌اند.

در این زمینه‌ها، روزنامه می‌تواند نویسندگان سنتی‌تری مانند یان کووی، ستون‌نویس حساب‌های شخصی را با صداهای جدیدی مانند گزارشگر ارشد پول، ایموگن تیو، که 20 سال سن دارد، متعادل کند. تاکر می گوید: «جوانان دوست دارند آثار نوشته شده توسط افراد جوان را بخوانند.

این پیگیری برای مخاطبان جدید و جوان‌تر برای کمک به زنده ماندن ساندی تایمز در 200 سال آینده کلیدی خواهد بود.

این روزنامه در ابتدا با نام The New Observer در سال 1821 راه اندازی شد و امیدوار بود که از موفقیت The Observer استفاده کند، قبل از اینکه هشت ماه بعد نام خود را ابتدا به The Independent Observer تغییر داد و سپس در اکتبر 1822 به The Sunday Times تغییر نام داد. همان شرکت تایمز تا سال 1966 که روی تامسون روزانه را خرید. هر دو اکنون از سال 1981 تحت مالکیت روپرت مرداک هستند.

[Read more: First UK newspaper colour supplement Sunday Times Magazine marks 60 years]

تاکر علیرغم بحران هزینه های زندگی که به امور مالی خانوار ضربه می زند، نسبت به آینده “کاملاً مثبت” است و این نگرانی را ایجاد می کند که مصرف کنندگان ممکن است اشتراک پولی خود را کاهش دهند.

او می‌گوید که تیمش «به وضوح» از این چالش و همچنین حجم عظیم رقابت آنلاین آگاه است، اما «از برخی جهات تمرکز واقعی ما را بر مأموریت اصلی‌مان، یعنی ارائه ویژگی‌های متمایز، آسان‌تر کرده است. روزنامه‌نگاری محجوب… اگر این کار را نمی‌کردیم، دلیلی برای اشتراک‌گذاری وجود نداشت، بنابراین فشار روی ماست».

تایمز، ساندی تایمز و مکمل ادبی تایمز در حال حاضر 445000 مشترک دیجیتال دارند در حالی که این رقم در پایان ژوئن سال گذشته 374000 بود. رشد مشترکین دیجیتال و تبلیغات به روزنامه‌های تایمز کمک کرد تا درآمد خود را با افزایش 5 درصدی به 327.1 میلیون پوند و سود سه برابری قبل از مالیات به 34 میلیون پوند برای سال منتهی به ژوئن 2021 نشان دهند.

تیراژ چاپی تایمز و ساندی تایمز دیگر توسط ABC منتشر نمی شود. در مارس 2020، آخرین رقم موجود، ساندی تایمز 647622 نفر و همتای روزانه آن 365880 نفر بود. بیست سال قبل آنها به ترتیب 1.38 میلیون و 720756 خواننده داشتند.

با این حال، تاکر معتقد است که محصولات چاپ شده “برای مدتی” در دسترس خواهند بود – به خصوص در روزهای یکشنبه.

او می‌گوید: «اما فکر می‌کنم از اهمیت آن کاسته خواهد شد. “تمام رشد آینده ما در دیجیتال است. مطلقاً هیچ استدلالی در مورد آن وجود ندارد. و من فکر می کنم یکی از مسائل مربوط به چاپ ممکن است توزیع باشد. حتی اگر آن را چاپ کنید، آیا واقعاً می توانید آن را مانند گذشته در هر گوشه کشور توزیع کنید؟ یا فقط به چیزی تبدیل می شود که فقط در هاب های خاصی می توانید به دست آورید؟ نمی دانم.

منظورم این است که من فکر می‌کنم چشم‌انداز چاپ یکی از راه‌های است – فقط این است که چقدر سریع خراب می‌شود.»

تاکر می‌گوید: همانطور که دسترسی چاپ کاهش می‌یابد، باید «حتی بهتر … لوکس‌تر، زیباتر» شود.

احتمالاً باید هزینه بیشتری داشته باشد تا خرید آن بیشتر یک رویداد باشد. جالب است که افزایش ناگهانی در مورد مرگ ملکه چقدر بوده است، اما رویدادهایی مانند این اغلب اتفاق نمی افتد، بنابراین چیزهای زیادی وجود دارد که مردم می خواهند در جعبه های یادگاری خود قرار دهند.

تایمز – همکاری ساندی تایمز

اگرچه تایمز و ساندی تایمز یک وب‌سایت مشترک دارند، رویکردهای آنها کمی متفاوت است: تیم روزانه سایت را در چندین نقطه در طول روز به‌روزرسانی می‌کند، در حالی که یکشنبه‌ها به محتوای «غنی‌تر» و متمایزتر زمان بیشتری برای درخشش داده می‌شود.

این دو عنوان در حال حاضر چندین میز غیر خبری از جمله سفر، املاک و ورزش مشترک دارند، در حالی که برخی روزنامه نگاران دیگر نیز در آنها کار می کنند. در اوایل سال جاری، نادین دوریس، وزیر فرهنگ وقت، News UK را از تعهدات قانونی مبنی بر جدا کردن تایمز و ساندی تایمز که زمانی که مرداک عناوین را خریداری کرد، رها کرد. با این حال، تاکر و سردبیر آن زمان تایمز، جان ویترو، به کارمندان گفتند که روزنامه‌های آنها همچنان استقلال سردبیری دارند و ادغام نخواهند شد.

به گفته تاکر، دلیل تجاری جداسازی عناوین همچنان روشن است: «از نظر تجاری، نه تنها در چاپ، در واقع امروزه بسیار بیشتر از آن در دیجیتال، منطقی است زیرا، به‌طور غیرمعمول برای عناوین قدیمی مانند ما، یکشنبه بزرگترین روز ماست.

“این بیشترین ترافیک است، بالاترین سطح تبدیل، بالاترین سطح تعامل را دارد، و من فکر می کنم این مزیتی است که هیچ کس در داخل نمی خواهد نادیده بگیرد. بنابراین ما کارهای مختلفی انجام می دهیم.

تاکر می‌گوید ارزش روزنامه یکشنبه توانایی آن در اختصاص زمان به داستان‌های اختصاصی، تحقیقات، کمپین‌ها و اخبار است.

«چیزی که مردم از یکشنبه می خواهند این است که اخبار تحلیلی بیشتری می خواهند. آنها می خواهند بدانند چرا اتفاقی افتاده، چگونه اتفاق افتاده است. آنها می خواهند اخبار را بفهمند. چون فکر می‌کنم زمانی که مردم یکشنبه به ما مراجعه می‌کنند، سواد خبری دارند. آنها از قبل می دانند که چه خبر است. بنابراین آنچه ما به آنها می دهیم درک عمیق تری از آنچه در جهان می گذرد است.”

دو هفته قبل از این مصاحبه، تونی گالاگر، معاون سردبیر تایمز و سردبیر سابق سان و تلگراف، به جای ویترو، که رئیس روزنامه‌های تایمز شد، منصوب شد. تاکر می‌گوید تغییر روز به روز نگهبان «واقعاً روی ما تأثیری نمی‌گذارد» – اگرچه او با همکار جدیدش «خیلی خوب» می‌شود.

شایعات، تاکر را به نقش سردبیری در تایمز و سپس به شغلی در وال استریت ژورنال، که همچنین متعلق به News Corp است، مرتبط می‌کردند. اما تاکر در پاسخ به پرس گازت گفت: «وال استریت ژورنال یک سردبیر دارد و من شغل سردبیری ساندی تایمز دارم و از آن بسیار راضی هستم. کار عالی است و من آن را دوست دارم.»

چگونه یک سردبیر ساندی تایمز خوب باشیم

تاکر در تلاش است تا یک فرهنگ “بسیار باز” در ساندی تایمز تحت سردبیری خود ایجاد کند تا همه بتوانند “احساس کنند که ایده ای دارند که می توانند مشارکت کنند، تا واقعاً با هم همکاری کنند – و این به این دلیل نیست که من آدم خوبی هستم. این به این دلیل است که همکاری کارساز است.”

او باید با این که نقش ویراستار در اکوسیستم نشر امروزی چگونه به نظر می رسد دست و پنجه نرم می کرد: در گذشته، سردبیر هر کلمه ای را که منتشر می شد می خواند و امضا می کرد. اکنون، اگرچه او تا آنجا که ممکن است می‌خواند، وقتی یک برند در پلتفرم‌ها و قالب‌های مختلف منتشر می‌کند، «دستیابی به عقب‌نشینی» سخت‌تر است.

او می‌گوید: «بنابراین من فکر می‌کنم کلید یک ویراستار این است که یک جهت و فرهنگ تعیین کند، افراد واقعاً خوبی را در اطراف خود قرار دهد که به آنها اعتماد دارید، و سپس آن را اجرا کنید. من فکر می‌کنم که این لحن و جهت را تعیین می‌کند و مطمئن می‌شود که همه می‌دانند انتظارات شما چیست، می‌خواهید روزنامه‌نگاری چه کسی باشد و به چه کسی می‌خواهید برسید، مخاطبان چه کسانی هستند و هدف چیست.»

تاکر می افزاید که به جای دریافت داستان های خوب، اکنون باید بپرسند که «آنوقت چگونه می خواهیم بگوییم، و آیا آن را به روش درست می گوییم؟ آیا ما آن را در پلت فرم مناسب می گوییم؟ آیا ما آن را در قالب درست می گوییم؟ آیا آن را به کانال های اجتماعی خود تعمیم می دهیم؟ آیا ما آن را از طریق رادیو تایمز تقویت می کنیم؟» طبق آخرین آمار راجر، ایستگاه رادیویی هفتگی 570000 رادیو دارد.

گزینه های زیادی برای ما وجود دارد، بنابراین من فکر می کنم وظیفه ویرایشگر این است که مطمئن شود کل تصویر با هم کار می کند و کار می کند.

اوایل امسال، مارتین کلارک، ناشر Mail Online به شوخی گفت: «ویراستار بودن واقعاً از شما یک هیولا می‌سازد. یا در مورد من، نه یک هیولا» در سخنرانی خود به کارکنان.

چرا ویراستاران نباید «هیولا» باشند

تاکر در پاسخ به این سوال که آیا ویراستاران باید تا حدی هیولا باشند، می‌خندد: «بعضی وقت‌ها آرزو می‌کنم کاش بیشتر یک هیولا بودم. فکر می کنم در خانه یک هیولا هستم، اما در اداره نه.

جدی تر، او ادامه می دهد: «نه، فکر می کنم آن روزها به پایان رسیده است. راستش را بخواهید، فکر می کنم آن روزها به پایان رسیده است. شما می توانید کارها را بدون اینکه یک هیولا باشید انجام دهید… هیچ کس دیگر قلدر نمی خواهد و من اسم نمی برم یا پیشنهاد نمی کنم که کسی قلدر است، اما این نوع نگاه قدیمی از سردبیری که بر سر مردم داد می زند و فریاد می زند – این قطعاً وجود ندارد. تاریخ با این کار دیگر به نتیجه نخواهید رسید.

تاکر بخشی از حرکت به سمت رهبری بیشتر زنان در صنعت اخبار ملی بریتانیا است. در حال حاضر، 45 درصد از سردبیران روزنامه های ملی بریتانیا را زنان تشکیل می دهند. و تاکر می‌گوید که اکثر میز اخبار او زن هستند – از جمله مدیر خبر و سردبیر خانه.

او معتقد است که تغییر در فرهنگ اتاق خبر ممکن است تا حدی به دلیل این روند باشد، اما می‌گوید که این نیز «یک موضوع زمانه» است… من فکر می‌کنم مردم به خوبی به مستبدان قلدر، چه مرد و چه زن، واکنش نشان نمی‌دهند.»

تاکر در پاسخ به این سوال که آیا داشتن سردبیران زن هنوز هم دلیلی برای جشن است، گفت: «در حال حاضر زنان برجسته زیادی در روزنامه‌نگاری وجود دارند، این فوق‌العاده است. این بسیار متفاوت از جایی است که من شروع کردم و این یک تغییر مطلق در دریا بود و من فکر می کنم این عالی است و فکر می کنم احتمالاً بسیار دائمی نیز هست.”

نکات برجسته ساندی تایمز از زمانی که اما تاکر سردبیر شد – انتخاب او

عکس: News UK